Sterke relatie ziekenhuis van diagnose en behandeling slokdarmkanker

Uit onderzoek van M. Koëter en collega's blijkt dat er een sterke relatie bestaat tussen het ziekenhuis van diagnose en de kans dat patiënten met operabel slokdarmkanker worden doorverwezen naar een gespecialiseerd ziekenhuis voor een curatieve behandeling. Ook vonden de onderzoekers een relatie tussen het ziekenhuis van diagnose en de totale overleving. De resultaten van deze studie zijn recent gepubliceerd in European Journal of Cancer. 

Chirurgische behandeling van slokdarmkanker wordt in Nederland uitgevoerd in gespecialiseerde centra met een hoog behandelvolume. De beslissing om patiënten door te verwijzen voor curatieve chirurgie wordt echter gemaakt in het ziekenhuis waar de diagnose is gesteld. In deze studie is onderzocht welke invloed het ziekenhuis van diagnose heeft op de kans om curatieve behandeling te krijgen. Ook is gekeken wat de invloed is op de overleving.

Inclusie patiënten
De studie werd uitgevoerd met behulp van data van alle patiënten (n = 849) met resectabel slokdarmkanker (cT1 - 3, cN0 - 3, CM0 - 1A) die tussen 2003 en 2010 werden gediagnosticeerd in de voormalige IKZ-regio, een regio met tien niet-academische ziekenhuizen. De onderzoekers voerden multivariate logistische regressie analyses uit om de onafhankelijke invloed van de diagnosticerende ziekenhuizen in kaart te brengen met betrekking tot de waarschijnlijkheid om curatieve behandeling te krijgen. Ook werd de invloed onderzocht van het ziekenhuis dat de diagnose stelde op de totale overleving met behulp van multivariate Cox regressie analyse.

In totaal werden 849 patiënten opgenomen in deze studie. De onderzoekers zagen een verschil in het percentage patiënten dat verwezen werd voor chirurgie tussen de ziekenhuizen waar de diagnose was gesteld variërend van 33 tot 67 procent (p = 0,002). Multivariate logistische regressie analyse bevestigde dat het ziekenhuis waar de diagnose was gesteld invloed heeft op de kans om een curatieve behandeling te ondergaan (OR 0.1, 95 procent BI 0.1 - 0.4). Uit de multivariate Cox regressie analyse bleek verder dat het verwijzende ziekenhuis ook invloed heeft op de totale overleving, tot aan hazard ratio 2.2 (95 procent BI 1,3 - 3,7).

Multidisciplinair overleg
M. Koëter en collega's komen tot de conclusie dat er een sterke relatie is tussen het ziekenhuis van diagnose en de kans op het doorverwijzen van patiënten met slokdarmkanker voor een curatieve behandeling en de totale overleving van deze patiënten. De onderzoekers stellen dat patiënten met slokdarmkanker binnen een regionaal multidisciplinair overleg van deskundigen besproken moeten worden.

Gerelateerd nieuws

Incidentie & overleving van intestinaal en diffuus slokdarm- en maagcarcinoom

Incidentie & overleving van intestinaal en diffuus slokdarm- en maagcarcinoom

De incidentie en overleving van slokdarm- of maagadenocarcinoom verschilt naar gelang het histologische subtype van deze tumoren. De prognose van patiënten met een intestinale tumor is significant beter dan van lotgenoten met een diffuse tumor. Dat blijkt uit een landelijke studie van Rosa van der Kaaij (NKI-AvL, Amsterdam), waarin data van de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) en Pathologisch-Anatomisch Landelijk Geautomatiseerd Archief (PALGA) zijn gekoppeld.

lees verder

Trends in behandeling en overleving proximale slokdarmkanker in Nederland

Trends in behandeling en overleving proximale slokdarmkanker in Nederland

De algehele overleving van patiënten met niet-gemetastaseerde proximale slokdarmkanker is in Nederland sinds 1989 significant verbeterd. Waarschijnlijk hangt dit samen met het frequenter aanbieden van chemoradiotherapie. Ondanks de toegenomen overleving is de absolute overleving van deze patiënten op lange termijn nog steeds slecht, zo blijkt uit onderzoek van Judith de Vos-Geelen, Maastricht UMC en Valery Lemmens van IKNL. Bij patiënten met gemetastaseerde ziekte was er weinig verbetering zichtbaar in de overleving tussen 1989 - 2014.

lees verder