Nieuws

Sinds de invoering van volumenormen voor blaasverwijdering (radicale cystectomie) is de behandelvariatie tussen ziekenhuizen in Nederland afgenomen. Maar de kans op het krijgen van een radicale cystectomie verschilt nog steeds tussen diagnoseziekenhuizen en heeft invloed op de algehele 2-jaarsoverleving van deze patiënten. Dat blijkt uit onderzoek van Dorien Ripping (IKNL) en collega’s. Factoren die een rol spelen zijn leeftijd, tumorstadium, sociaaleconomische status, ziekenhuistype en het cystectomievolume van per ziekenhuis.

Radium-223-therapie is in Nederland tussen 2014-2018 voornamelijk ingezet als tweede- en derdelijnsbehandeling bij patiënten met uitgezaaide castratie-resistente prostaatkanker na doelgerichte therapie. Dat blijkt uit onderzoek van Malou Kuppen (Erasmus School of Health Policy and Management) en collega’s. Derdelijnsbehandeling met radium-223 hing samen met een slechtere overleving. Later starten met radium-223 had geen invloed op compleetheid van de behandeling en optreden van symptomatische skelet-gerelateerde gebeurtenissen.

November 2017 is de BlaZIB-studie officieel van start gegaan met het includeren van blaaskanker patiënten. Doel van dit onderzoek is inzicht te geven in de stand van zaken van de blaaskankerzorg in Nederland met behulp van data uit de dagelijkse, klinische praktijk en knelpunten en verbeterpunten op te sporen die kunnen bijdragen aan het verbeteren van de blaaskankerzorg in Nederland. De uitkomsten van deze studie zullen naar verwachting ook aanknopingspunten bieden voor betere blaaskankerzorg elders in Europa.

Zorgpaden voor patiënten met kanker leveren een belangrijke bijdrage aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg en uitkomsten van deze zorg. Dat concludeert Jolanda van Hoeve in het proefschrift dat zij 29 oktober 2020 verdedigde aan de Universiteit Twente. De ontwikkeling en implementatie van zorgpaden kan echter niet los worden gezien worden van andere ontwikkelingen. “Sterker nog: een zorgpad dient juist gebaseerd te zijn op actuele landelijke richtlijnen en beroepsnormen.”

De follow-up baseren op de individuele risico-inschatting van locoregionale recidieven kan bijdragen aan verlaging van het aantal follow-up-afspraken en levert een besparing op de zorgkosten. Teresa Draeger (Universität Regensburg, Universiteit Twente) geeft aan dat in de gebruikte simulatiemodellen, waarbij het INFLUENCE nomogram is gebruikt, een beperkt risico op vertraagde detectie van locoregionale recidieven wordt geaccepteerd.

Sinds 1995 is het aantal patiënten dat statistisch gezien genezen is van colorectale kanker substantieel toegenomen in Nederland. Ook de conditionele overleving nam toe. Dat blijkt uit een uit een uitgebreide studie van Seyed Qaderi (Radboudumc) en collega’s met data (1995 – 2016) uit de Nederlandse Kankerregistratie. De uitkomsten van dit onderzoek zijn van groot klinisch belang voor patiënten, zorgprofessionals en beleidsmakers voor het vormen van een actueel beeld van de overleving van patiënten met een colorectale tumor.

Patiënten met mondholtekanker krijgen momenteel na de behandeling vijf jaar nacontrole. Marieke Brands stelt in haar proefschrift dat er geen bewijs is voor de keuze voor deze termijn op basis van het risico op recidieven en tweede primaire tumoren. De nacontrole kan volgens haar beter beperkt worden tot twee jaar. Ook moet de nazorg beter worden afgestemd op het risicoprofiel en de behoeften van individuele patiënten. Marieke Brands promoveerde 2 oktober 2020 op dit proefschrift aan de Radboud Universiteit Nijmegen. 

Borsttumoren die gevonden worden tijdens het bevolkingsonderzoek naar borstkanker hebben, onafhankelijk van de gehanteerde definitie voor gevorderde borstkanker, minder vaak een gevorderd stadium. Dat blijkt uit een studie van Linda de Munck (IKNL) en collega’s. Impliciet geeft deze uitkomst  een indicatie dat vroege opsporing leidt tot een verschuiving van het tumorstadium en daarmee ook vermindering van de behandelgerelateerde last en sterfte door borstkanker.